Luftschraube / Aerial Screw / Vis Aérienne / Vite Aerea / Tornillo aéreo (Leonardo da Vinci)

MARKA

Revell GmbH & Co.KG

KATALOG №

00500

ÖLÇEK

1:48

ÜRETİM YERİ & TARİHİ

Çin ~ 2010

KALIP TARİHİ

2010 (Revell)

PARÇA SAYISI

41

ZORLUK

3

BOYUTLAR [G x Y x D]

230 x 210 x 230 mm

Leonardo da Vinci Ulusal Bilim ve Teknoloji Müzesi (Museo Nazionale della Scienza e della Tecnologia Leonardo da Vinci) koleksiyonunda sergilenen tarihi modeller, Leonardo’nun doğumunun beş yüzüncü yılını kutlamak için oluşturuldu. 1953 yılında ilk kez sergilenen modelleri yapmak için bir grup uzman Leonardo da Vinci’nin el yazmalarını inceledi. Revell, bu müze koleksiyonundan başlayarak, altmış yıl önce yapılan müze maketleri gibi bir dizi ahşap konstrüksiyon maket setini hayata geçirdi. Leonardo’nun teknik çizimlerinin, yapılacak makinelerin projeleri olmaktan ziyade, mevcut çalışmaların gözlemlerini, iyileştirme önerilerini veya doğayla ilgili çalışmaları gösterdiğini bir not olarak eklemek gerekir. Leonardo gerçek bir dahiydi. Ressam, mimar, tasarımcı, matematikçi ve büyüleyici bir mühendisti. Leonardo, el yazmalarında zamanının teknolojisini temsil eden ve onun da ötesine geçen çok sayıda makine ve cihaz çizdi. Bu makinelerin bazıları Revell, Academy, Italeri ve daha bir çok firma tarafından maket seti olarak piyasaya çıkarıldı. 1480 ve 1490 yılları arasında Leonardo, ilk pervane fikrini (modern helikopterler tarafından kullanılan aynı prensip) temsil eden ünlü Hava Vidası’nı çizdi. Döner bir mekanizma ile kolalı bezden yapılma 4.80 m yarıçaplı bir vida, o kadar hızlı döndürülmeliydi ki yukarıya doğru havalanabilsin. Kit olarak vida biraz daha küçük olmasına rağmen tamamen işlevsel olup özgün çizime ve Milano’daki Leonardo da Vinci Ulusal Bilim ve Teknoloji Müzesi’ndeki tarihi modele uygun olarak tasarlanmıştır.

Hava Vidası, Leonardo da Vinci tarafından tasarlanan günümüz helikopterinin erken habercisi bir makine.

Leonardo da Vinci (d. 15 Nisan 1452, Vinci, İtalya ― ö. 2 Mayıs 1519, Amboise, Fransa), Rönesans’ın en önemli şahsiyetlerinden biridir. Sanatçı ve mühendis olarak çalıştı, hayatının büyük bir kısmını Floransa ve Rönesans sanatının başyapıtlarından biri olan “Son Akşam Yemeği”ni yaptığı Milano arasında geçirdi.

Leonardo’nun çalışmalarında bilim ve sanatın güçlü bir ilişkisi vardır ve bunlar insanın ve doğanın gözlemlenmesi ile derin merakından etkilenir. El yazmalarında ve kodeklerinde bıraktığı binlerce not ve çizim, ilgi alanlarının çeşitliliğine tanıklık eder. Çalışmaları resimden mühendisliğe, mimariden mekaniğe, fizikten anatomiye kadar uzanır.

Leonardo da Vinci ve Uçuş

Leonardo, hayatının çeşitli dönemlerinde uçuşla ilgili çalışmalar yaptı ve bu alandaki gözlemlerinin sonuçları en özgün ve öngörülüleri arasında yer aldı. Doğanın biçimlerini bir insanın uçmasını sağlayacak bir makineye çevirebilme fikri onu büyülemişti. Çalışmaları, gözlemlerin, çizimlerin, ölçümlerin ve deneylerin sürekli olarak bir araya geldiği metodik çizgiler boyunca ilerledi. Leonardo, genel olarak kuşlara ve doğaya ilişkin gözlemlerini, fizik ve mekanik bilgisini de kullanarak, çalışma ve deneysel uygulama ile birleştirdi.

Uçuş çalışmaları iki dönemde yoğunlaşmıştı: Milano’daki ilk konaklaması sırasında (1482―1499), özellikle mekanik uçuşla ilgili çalışmalarını üretti; takip eden on yıl boyunca, kuşların uçuşu ve kanat çırpmadan süzülerek uçuş üzerine organik, derinlemesine araştırmalarını üretti. Bu ilerleme, Leonardo’nun başlangıçta pratik ve mekanik sorunların çözümüne odaklanan, olgunluk yıllarında ise giderek daha organik görüşlerin ve daha karmaşık genel teorilerin ayrıntılarına ulaşan doğa ve teknoloji çalışmasına yaklaşımındaki değişikliği yansıtır.

Hava Vidası

Dönen kanatlı bir uçan makineyle ilgili bu çalışması, Leonardo’nun uçuş üzerine olan muazzam külliyatı arasında, genellikle kanat çırpan bir makine için yapılan çalışmalara atıfta bulunulan izole bir durumdur. Leonardo, çizime eşlik eden notta, “vida hızla döndürülürse, havaya nüfuz eder ve yukarıya çıkar” diye yazar. Bu çalışmayı uçan bir makine için ilk pervane fikri olarak kabul edebiliriz.

Model, dikey bir aktarma miline bağlı olan hareketli bir halkaya sahip dairesel bir taban üzerine inşa edilmiştir. Yukarı doğru sivrilen sarmal bir yapı, tabanın dönen halkasına desteklerle bağlanarak şaft üzerine monte edilmiştir. Leonardo, kendi etrafında dönerek çok uzaklara uçabilen akçaağaç tohumlarında olduğu gibi, doğada bulunan sarmal biçimlerden esinlenen bir yapı tasarlamıştır. Çizime eşlik eden notlarda, taban (8 Floransa braccia, yaklaşık 5 m) ve malzemeler için ölçüleri belirtir: ahşap, ip ve kolalı keten bezi. Bu modelin canlandırılmasında, vidayı çok hızlı döndürmek için mili hareket ettiren dört adam kabul edilir, ancak aslında Leonardo muhtemelen küçük ölçekli bir kağıt prototipte bir yay veya ip tarafından harekete geçirilen bir mekanizmayı düşünmüştür. Makine, teorik ağırlığı göz önüne alındığında tam boyutlu olarak çalışamaz.

Vite Aerea; Milano’daki Leonardo da Vinci Ulusal Bilim ve Teknoloji Müzesi’ndeki model.

Fransa Enstitüsü (Institut de France) tarafından saklanan Leonardo’nun hava vidasını gösteren Paris El Yazması B, folyo 83v sayfası.

Vite Aerea; 2004’te yayınlanan Uçuş Test Laboratuvarı adlı bir çocuk kitabı için illüstrasyon.
{İllüstrasyon: Joshua Beach}

"Helicopter" Academy: 18159 (Da Vinci Machines Series: 10)

◾ Özgün çizimlere göre Museo Nazionale della Scienza e della Tecnologia Leonardo da Vinci lisansı ve işbirliğiyle üretilmiş çok parçalı ahşap kit.

◾ Leonardo da Vinci’nin fikrinden yola çıkılarak çalışan bir model olarak üretilmiş hareketli parçalardan oluşan maket.

◾ Mumlu ip, lazer kesim ahşap parçalar, ahşap tutkalı, zımpara kağıdı, kolalı yelken bezi.

◾ Leonardo’nun hava vidasının tuval üzerine yüksek kaliteli posteri.

◾ Beş dilde hazırlanmış, A5 boyutunda, 20 sayfa Leonardo da Vinci hakkında kapsamlı kitapçık.

◾ Ayrıntılı montaj kılavuzu.