AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ

TARİHÇE

AD

McDonnell Douglas F-4E Phantom II

TAKMA ADI

Double Ugly | Lead Sled | Ol’Smokey | St Louis Slugger
Rhino | The Worlds Largest Distributor of MiG Parts

GÖREV

Önleme | Av-bombardıman

MENŞE ÜLKE

Amerika Birleşik Devletleri (US)

ÜRETİCİ

• McDonnell Aircraft Corporation
St. Louis, Missouri, Birleşik Devletler [1939-1967]

• McDonnell Douglas Corporation
Berkeley, Missouri, Birleşik Devletler [1967-1997]

TASARIMCI

David Sloan Lewis Jr. (program yöneticisi)
(6 Temmuz 1917 − 15 Aralık 2003)

İLK UÇUŞ TARİHİ

27 Mayıs 1958 (Lambert Field, St. Louis, Missouri, US)
Pilot: Robert Carter 'Bob' Little [1925-2018]

HİZMETE GİRİŞ TARİHİ

30 Aralık 1960 (Birleşik Devletler Donanması)

HİZMETTEN ÇIKIŞ TARİHİ

• 1966 (Birleşik Devletler, muharip görevden)
• 2013 (Almanya)
• 2016 (Birleşik Devletler, hedef dron olarak)
• 2021 (Japonya)
• 2024 (Güney Kore)

GÜNCEL DURUMU

Sınırlı sayıda hizmette

ÜRETİLDİĞİ DÖNEM

1958 − 1981

ÜRETİM ADEDİ

5195

VARYANT

McDonnell Douglas Phantom FG.1/FGR.2

BİRİM MALİYET

2,495,700 $ [1965] | 24,129,492 [1973]

TEKNİK ÖZELLİKLER

MÜRETTEBAT

2 (pilot + WSO^[1] | RIO^[2])

UZUNLUK

19.2 m (63 ft 0 in)

KANAT AÇIKLIĞI

11.7 m (38 ft 5 in)

GENİŞLİK

8.4 m (27 ft 7 in) kanat katlanmış

YÜKSEKLİK

5 m (16 ft 5 in)

KANAT ALANI

49.2 m² (530 sq ft)

KANAT YÜKLEMESİ

380 kg/m² (78 lb/sq ft)

KANAT PROFİLİ

• NACA 0006.4-64 (kanat kökü)
• NACA 0003-64 (kanat ucu)^[3]

KANAT AÇIKLIK ORANI

2.77

AĞIRLIK

BOŞ

13,757 kg (30,328 lb)

BRÜT (GROS)

18,824 kg (41,500 lb)

AZAMİ KALKIŞ

28,030 kg (61,795 lb)

AZAMİ İNİŞ

16,706 kg (36,831 lb)

YAKIT KAPASİTESİ

• 7550 L (1994 US gal | 1660 imp gal) dahili
12,620 L (3335 US gal | 2777 imp gal)
sabit kanat istasyonlarındaki harici tanklarla toplam
• 2 × 1400 L (370 US gal | 310 imp gal) kanat altında
2300 L (600 US gal | 500 imp gal) gövde altı tankında

MOTOR

2 × General Electric J79-GE-17A art yakıcılı turbojet
• 5402 kgf (11,905 lbf | 52.96 kN) her biri kuru itme gücünde
• 8097 kgf (17,845 lbf | 79.38 kN) art yakıcı ile

AZAMİ HIZI

2370 km/sa. (1470 mph | 1280 kn | 2.23 Mach)
12,000 m (40,000 ft) irtifada

SEYİR HIZI

940 km/sa. (580 mph | 510 kn)

MUHAREBE YARIÇAPI

680 km (420 mil | 370 deniz mili)

İNTİKAL MENZİLİ

2699 km (1677 mil | 1457 deniz mili)

SERVİS TAVANI

18,000 m (60,000 ft)

TIRMANMA HIZI

210 m/sn. (41,300 ft/dak)

KALDIRMA-SÜRÜKLEME

8.58

İTKİ/AĞIRLIK ORANI

0.86 yüklü ağırlıkta | 0.58 azami kalkış ağırlığında

KALKIŞ MESAFESİ

1370 m (4490 ft) ~ 24,410 kg (53,814 lb) ağırlıkta

İNİŞ MESAFESİ

1120 m (3680 ft) ~ 16,706 kg (36,831 lb) ağırlıkta

TEÇHİZAT

• 20 mm (0.787 in) M61A1 Vulcan, burnun altına yerleştirilmiş top (toplam 640 fişek)
• 8480 kg (18,650 lb) genel maksatlı bombalar, demet bombaları, TV ve lazer güdümlü bombalar, roket lançerleri, havadan yere füzeler, gemi savar füzeleri, silah podları ve nükleer silahlar; keşif, hedefleme, elektronik karşı önlemler ve bagaj podları ile harici yakıt tankları (dokuz adet harici sabit istasyonda)
• 4 × AIM-9 Sidewinder^[4], kanat istasyonlarında (pilon); İsrail F-4 Kurnass 2000 Python-3, Japon F-4EJ Kai AAM-3^[5] taşır
• 4 × AIM-7 Sparrow, gövde girintilerinde; modifiye edilmiş Yunan F-4E ve Alman F-4F ICE^[6] AIM-120 AMRAAM^[7], İngiliz Phantom'lar Skyflash füzeleri taşır
• 4 × AGM-62 Walleye
• 6 × AGM-65 Maverick^[8]
• 4 × AGM-45 Shrike, AGM-88 HARM^[9], AGM-78 Standard ARM^[10]
• 4 × GBU-15^[11]
• 18 × Mk.82, GBU-12
• 5 × Mk.84, GBU-10, GBU-14
• 18 × CBU-87, CBU-89, CBU-58^[12]
• B28EX, B43, B57 ve B61 tip nükleer silahlar

TİPLER

MODEL

ADET

AÇIKLAMALAR

XF4H-1

2

Prototip; ABD Donanması için; ilk uçuş 1958

F4H-1F
(F-4A)

45

ABD Donanması için iki kişilik her türlü hava koşuluna uygun uçak gemisi avcı uçağı; art yakıcılı J79-GE-2 veya -2A motorları; 1959’da Phantom II adını aldı; 1962’de F-4A olarak yeniden adlandırıldı

TF-4A

−

Az sayıda F-4A’dan dönüştürülen iki kişilik eğitim uçağı

F4H-1
(F-4B)

649

ABD Donanması ve Deniz Piyadeleri için iki kişilik, her türlü hava koşuluna uygun, uçak gemisi avcı ve saldırı uçağı; art yakıcılı J79-GE-8A veya -8B motorları; 1962’de F-4B olarak yeniden adlandırıldı

DF-4B

−

Drone kontrol uçağına dönüştürülen F-4B’ler

EF-4B

1^[*]

ECM^[13] eğitim uçağına dönüştürülen F-4B

NF-4B

1^[*]

F-4B'nin test amaçlı yeniden adlandırılması

QF-4B

25^[*]

İnsansız süpersonik hedef uçağına dönüştürülen F-4B'ler

F4H-1P
(RF-4B)

46

Birleşik Devletler Deniz Piyadeleri için F-4B’nin taktik keşif versiyonu; burun 1.4 m (4 ft 9 in) uzatılmış; daha küçük AN/APQ-99 radarlı; üç kamera yuvasında tipik olarak İstasyon 1’de KS-87 ileri eğik/dikey kamera, İstasyon 2’de KA-87 alçak irtifa kamerası ve İstasyon 3’te KA-55A veya KA-91 yüksek irtifa panoramik kamera taşır; 1975’te Project SURE^[14] kapsamında modernize edildi; 1990 yılında emekliye ayrıldı; 4 tanesi Vietnam’da kaybedildi; ilk uçuş 12 Mart 1965

F-110A

−

F-4C için özgün ABD Hava Kuvvetleri tanımı

F-4C

583

Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri için iki kişilik, her türlü hava koşuluna uygun taktik avcı ve yer saldırı uçağı; AIM-4 Falcon, AGM-12 Bullpup ve nükleer silahlar; daha geniş ana iniş takımı tekerlekleri belirgin kanat çıkıntılarına neden oldu; kartuşla çalıştırma özelliğine sahip J79-GE-15 motorları; Donanma’nın yakıt ikmal tertibatı değiştirildi; arka kokpitte arttırılmış uçuş kontrolleri; 27 Mayıs 1963’teki ilk uçuşunda Mach 2’yi aştı

EF-4C
Wild Weasel IV

36^[*]

Wild Weasel ECM uçağına dönüştürülen F-4C’ler; füze fırlatma uyarı sistemi; AGM-45 Shrike anti-radyasyon füzeleri ve demet bombaları; geriye kalan birçoğu tekrar F-4C’ye geri dönüştürüldü

RF-4C

503

ABD Hava Kuvvetleri için her türlü hava koşuluna uygun taktik keşif versiyonu; RF-4B’ye benzer şekilde donatıldı, ancak 160 km (100 mil) uzaklıktaki nesnelerin yüksek çözünürlüklü görüntülerini alabilen daha geniş bir kamera seçeneğine sahipti; birçok uçak daha geniş, şişkin ve aerodinamik bir burunla yeniden donatıldı; RF-4C(H) olarak adlandırılacak bir alt model, kamera yerine kızılötesi ekipman kullanan bir gece “avcısı” uçağı olarak önerildi; RF-4C’ler genellikle silahsız olmakla birlikte, orta hat pilonunda nükleer silah taşıma kabiliyetini korudu; ayrıca, Alabama ve Nevada Hava Ulusal Muhafızları ile Avcı Silahları Okulu’nun RF-4C’leri AIM-9 Sidewinder füzesi taşıyacak şekilde modifiye edildi; Alabama ve Nevada Hava Ulusal Muhafızlarının bu modernize edilmiş RF-4C’leri Körfez Savaşına katıldı; Project Dark Gene kapsamında iki RF-4C, USAF^[15] pilotları tarafından uçurulurken SSCB^[16] tarafından düşürüldü

YRF-110A
(YRF-4C)

2

Prototip; RF-4C keşif versiyonunun geliştirilmesinde kullanıldı

F-4D

825

Geliştirilmiş aviyoniklere sahip F-4C; ilk uçuş Haziran 1965; bir USAF pilotu ve iki USAF WSO, F-4D’lerde hava ası oldu

EF-4D
Wild Weasel IV

2^[*]

Wild Weasel ECM uçağına dönüştürülen F-4D’ler; EF-4C’den farklı olarak EF-4D daha büyük AGM-78 Standart ARM kullanma kabiliyetine sahipti

F-4E

1370

Uzatılmış RF-4C burnunda entegre bir M61 Vulcan topu; topu barındırmak için daha küçük bir radar; art yakıcılı J79-GE-17 motoru USAF versiyonu; son seri uçaklar, Agile Eagle programı kapsamında manevra kabiliyetini artırmak için kanat önü slatları ile donatıldı; Blok 53’ten itibaren uçaklara AGM-65 Maverick kabiliyeti ve dumansız J79-GE-17C veya -17E motorları eklendi; ilk uçuş 1 Ağustos 1965; en çok sayıda üretilen Phantom modeli

F-4E
Kurnass 2000

−

Modernize edilmiş İsrail F-4E’leri; yeni aviyonikler, ekranlar, HUD^[17], dijital iletişim veriyolu; F-4E’lerde her silah için farklı kablolama modifikasyonları gerekirken, nötrleştirme (standoff) silah desteği standart hale geldi; 1989 yılında hizmete girdi, 2004 yılında emekli oldu

F-4E
Peace Icarus
2000 (AUP)^[18]

39^[*]

1998 yılında Yunan Hava Kuvvetleri, Alman Havacılık ve Uzay Sanayii (DASA) ve Yunan Havacılık ve Uzay Sanayii (HAI/EAB) ile işbirliği yaparak F-4E Phantom II uçaklarını yenilemeye karar verdi; ilk uçak Aralık 2002’de Andravida Hava Üssü’nde teslim edildi; yenilenen tüm F-4’ler F/A-18 Hornet’inkine benzer bir radar, yeni bir yerleşik Görev Kontrol Bilgisayarı, bir Baş Üstü Ekranı, IFF^[19] Sorgulayıcısı ve Çok Fonksiyonlu Ekranlar ile donatıldı; ayrıca çeşitli gelişmiş Havadan Havaya ve Havadan Yere füzeleri taşıyabildi, bunlar arasında AIM-120 AMRAAM (sadece -B versiyonu olmasına rağmen), AIM-9M füzesi, AFDS^[20] ve Paveway (I, II ve III) lazer güdümlü bombaların tüm ailesi yer alıyordu; F-4 birimlerinin kademeli olarak emekliye ayrılması 2017 yılında başlamış olsa da, Andravida Hava Kuvvetleri Üssünde konuşlu 338. Filo “Ares” ve 339. Filo “Ajax” ile çok rollü görevlerde bir dizi uçak hala operasyoneldir; F-4E Phantom II PI2000 (AUP) ayrıca GBU-27 Paveway III lazer güdümlü bombaların kullanımı için onaylanmıştır

F-4E
Terminator
2020

54^[*]

F-4 modelleri serisinin en sonuncusu olan Terminator’ler, İsrail tarafından Kurnass 2000 modeline göre modernize edilmiş bir grup Türk Hava Kuvvetleri F-4E’sidir; daha güçlü kanat bağlantıları, yaklaşık 20 km kablolamanın (ağırlığı 750 kg azaltarak) yanı sıra çoğu hidrolik ve pnömatik hat ve hortumların değiştirilmesi de dahil olmak üzere bir dizi önemli alanda mevcut F-4E uçak gövdesinden farklıdırlar; en radikal değişiklikler aviyonik bölümündedir; tüm 2020’ler, standart olarak MFD^[21] dahil olmak üzere büyük ölçüde güncellenmiş bir paketle donatılmış ve geniş açılı HUD ve HOTAS^[22] sistemi, yüksek performanslı, yüksek çözünürlüklü yer hareketli hedef göstergesi, çok modlu atış kontrol radarı gibi bir dizi yeni teknolojiyi içermektedir; görev bilgisayarı, haritalama moduna bağlı yeni navigasyon ekipmanı, veri tabanı yöneten aviyonik paketi, Astronautics Merkezi Hava Veri Bilgisayarı, yeni UHF^[23] ve IFF paketleri, havadan video kayıt cihazı, aktif ECM podu, AGM-142 Popeye/Have Nap entegrasyonu, Litening-II hedefleme podları ve AGM-65D/G Maverick, AGM-88 HARM, GBU-8 HOBOS, GBU-10/12 Paveway II LGB^[24], havadan yere görevler için genel amaçlı ve demet bombaları fırlatma kabiliyeti kazanırken, AIM-7 Sparrow ve AIM-9 Sidewinder havadan havaya füzeleri fırlatma kabiliyetini korumuştur; ayrıca Pave Spike hedefleme podları ve her boyutta roket podları takmak da mümkündür; bu modernize F-4 Phantom’lardan 30’dan fazlası en az 2030 yılına kadar hizmette olacaktır; ilk olarak 27 Ocak 2000 tarihinde 111 ve 171. Filo’ya yapılan teslimatlarla hizmete girmişlerdir

QF-4E

−

Uzaktan kumandalı hedef dronu

F-4EJ

140

F-4E’nin iki kişilik her türlü hava koşuluna uygun hava savunma avcı uçağı versiyonu, başlangıçta kara saldırı kabiliyetinden yoksundu; Japonya’da 138 adedi Mitsubishi Heavy Industries tarafından Japonya Hava Öz Savunma Kuvvetleri için lisans altında üretildi

F-4EJ Kai

140^[*]

F-4EJ’nin pulse-doppler radarı ve ASM-1^[25] gemisavar füzesi de dahil olmak üzere kara saldırı kabiliyeti ve geliştirilmiş aviyoniklere sahip olan yükseltilmiş versiyonu

EF-4EJ

−

ECM eğitim uçağına dönüştürülen az sayıda F-4EJ

F-4E(S)

3^[*]

İddialı F-4X’e daha ucuz bir alternatif olarak yüksek hızlı keşif için modifiye edilmiş üç İsrail F-4E uçağı; uzun menzilli kamera ve dikey kamera içeren yeni bir burun takıldı; uçağın burnunda geleneksel F-4E’lere benzemek için boyanmış sahte bir radom vardı; akıbeti ve hizmet kayıtları bilinmemektedir

RF-4E

149

Sadece ihracat için silahsız keşif versiyonu; çoğu müşteri tarafından silah taşıyacak şekilde güçlendirilmiştir; birkaç Alman Hava Kuvvetleri uçağı Peace Trout programı kapsamında ELINT^[26] görevleri için modifiye edildi

RF-4EJ

15^[*]

Keşif ekipmanı için modifiye edilmiş Japon F-4EJ uçağı; RF-4E’den farklı olarak burun kısmına M61 Vulcan topu monte edilmiştir

YF-4E

1^[*]

YRF-4C prototiplerinden biri YF-4E’ye dönüştürüldü; F-4E avcı uçağının geliştirilmesinde ve test programlarında kullanıldı

F-4F

175

Alman Hava Kuvvetleri için basitleştirilmiş donanıma sahip, Sparrow özelliği olmayan F-4E

F-4F ICE

−

Radarı ve AIM-120 AMRAAM kabiliyeti ile yükseltilmiş F-4F

TF-4F

−

Pilot eğitici arka istasyonu ve uygun kontrolleri olan Alman eğitim uçağı

F-4G

12^[*]

ABD Donanması versiyonu; otomatik uçak gemisi inişleri için veri bağlantısı dijital iletişim sistemi ile donatılan F-4B; biri düşman yer ateşiyle düşürüldü, geriye kalan 11’i F-4B konfigürasyonuna geri döndü

F-4G
Wild Weasel V

134^[*]

ABD Hava Kuvvetleri için SEAD^[27] uçağına dönüştürülen F-4E; kızılötesi karıştırıcı dahil olmak üzere çeşitli ECM podları, AGM-45 Shrike, AGM-78 Standard ve AGM-88 HARM anti-radyasyon füzeleri taşıma yeteneği; Körfez Savaşı, Provide Comfort Operasyonu ve Southern Watch Operasyonu sırasında yaygın olarak kullanıldı

QF-4G

−

Uzaktan kumandalı hedef dronu

F-4H

−

Tanımlama 1962 öncesi F4H ile karıştırılmaması için kullanılmamıştır

F-4J

522

ABD Donanması ve Deniz Piyadeleri için geliştirilmiş F-4B versiyonu; havadan havaya muharebe kabiliyetinin geliştirilmesi için art yakıcılı J79-GE-10 motorları, aşağıya bakarak vurma kabiliyeti için Atış Kontrol Sistemi ile birleştirilmiş pulse-doppler radarı, F-4C’ye benzer kanat çıkıntıları ile sonuçlanan daha büyük ana iniş takımı tekerlekleri, slatlı kuyruk kanatları, sıfır irtifa fırlatma koltukları, genişletilmiş yer saldırı kabiliyeti, burun altında IRST^[28] sensörü yoktur; bir USN^[29] pilotu ve bir USN Donanma Uçuş Subayı F-4J’lerde hava ası oldu; ilk uçuş Mayıs 1966

F-4J (UK)
Phantom F.3

15^[*]

Kraliyet Hava Kuvvetleri tarafından 1984 yılında ABD Donanması’ndan satın alınan ve bazı İngiliz ekipmanlarıyla F-4S standardına yükseltilen düşük havada kalma süresine sahip F-4J uçağı; RAF^[30] tarafından Phantom F.3 olarak adlandırılmasına rağmen uçak genellikle F-4J(UK) olarak anılmıştır; 1991 yılına kadar No. 74 Squadron RAF tarafından Falkland’a gönderilen Phantom’ların yerine sadece Birleşik Krallık hava savunması için kullanıldı

DF-4J

1^[*]

Dron kontrol uçağına dönüştürülen F-4J

EF-4J

2^[*]

ECM eğitim uçağına dönüştürülen F-4J

YF-4J

3^[*]

YF-4J prototipine dönüştürülen F-4B; YF-4J’ler F-4J’nin geliştirilmesinde kullanıldı

F-4K
Phantom FG.1

50

de Havilland Sea Vixen’in yerini almak üzere Kraliyet Donanması Filo Hava Kolu için F-4J versiyonu; Phantom FG.1 (Fighter/Ground attack = Avcı/Yer saldırı) olarak adlandırıldı; katlanır burun ve uzatılmış burun tekerlek dikmesi; daha güçlü İngiliz Rolls-Royce Spey 202 turbofan motorlarıyla yeniden donatıldı bu da daha geniş bir gövde gerektiriyordu ancak daha küçük uçak gemilerinden kalkışta daha fazla güç sağlıyordu ve RN^[31] uçak gemilerinde Blackburn Buccaneer ile zaten bu motor kullanılıyordu; 1968’den itibaren teslim edildi ve planlanan uçak gemisi siparişlerinin iptal edilmesiyle 20 tanesi hizmete girmeden Kraliyet Hava Kuvvetlerine devredildi; RN uçakları 1978’de geri çekildi ve RAF’a geçti

YF-4K

2

F-4K’nın geliştirilmesinde kullanılan iki prototip

F-4L

−

Rolls-Royce Spey turbofan motorları ve AIM-54 Phoenix füzeleri ile donatılan gelişmiş bir versiyon olan Model 98FOA için kullanılan tanımlama

F-4M
Phantom FGR.2

116

Kraliyet Hava Kuvvetleri için F-4K’dan geliştirilen taktik avcı, yer saldırı ve keşif uçağı; Birleşik Krallık adı Phantom FGR.2; Hawker Siddeley P.1154 süpersonik V/STOL^[32] uçağının iptal edilmesinden sonra sipariş edildi; Rolls-Royce Spey turbofan motorları; English Electric Canberra, Hawker Hunter, yer saldırı görevinde SEPECAT^[33] Jaguar ve hava savunma görevinde English Electric Lightning’in yerini aldı

YF-4M

2

F-4M’in geliştirilmesinde kullanılan prototip

F-4N

228^[*]

Bee Line projesi kapsamında modernize edilen F-4B; F-4J ile aynı aerodinamik iyileştirmeler ve dumansız motorlar; ilk uçuş 4 Haziran 1972

QF-4N

−

Uzaktan kumandalı süpersonik hedef dronlarına dönüştürülen F-4N

F-4S

302^[*]

Dumansız motorlar, güçlendirilmiş gövde, geliştirilmiş manevra kabiliyeti için ön kenar slatları ile modernize edilen F-4J; ilk uçuş Temmuz 1977

QF-4S

−

Süpersonik hedef uçağına dönüştürülen F-4S

F-4E/TM
Şimşek

16^[*]

ASELSAN tarafından 2010’dan itibaren Türk Hava Kuvvetleri için yapısal ve aviyonik iyileştirmelerle modernize edilen F-4E

RF-4E/TM
Işık

16^[*]

ASELSAN tarafından 2009’dan itibaren Türk Hava Kuvvetleri için yapısal güçlendirme, geliştirilmiş aviyonikler ve yeni bir keşif podu ile modernize edilen RF-4E

^[*]

diğer modelden dönüştürüldüğünü gösterir

^[1]

WSO: Weapon Systems Officer = Silah Sistem Subayı

^[2]

RIO: Radar Intercept Officer = Radar Müdahale Subayı

^[3]

NACA: National Advisory Committee for Aeronautics = Ulusal Havacılık Danışma Kurulu

^[4]

AIM: Air Interception Missile = Hava Önleme Füzesi

^[5]

AAM: Air-to-Air Missile = Havadan Havaya Füze

^[6]

ICE: Improved Combat Efficiency = Geliştirilmiş Muharebe Etkinliği

^[7]

AMRAAM: Advanced Medium-Range Air-to-Air Missile = Gelişmiş Orta Menzilli Havadan Havaya Füze

^[8]

AGM: Air-to-Ground Missile = Havadan Yere Füze

^[9]

HARM: High-speed Anti-Radiation Missile = Yüksek Hızlı Anti Radyasyon Füzesi; radar sistemlerinden gelen elektronik yayınları tespit etmek için tasarlanmış füze

^[10]

ARM: Anti-Radiation Missile = Anti Radyasyon Füzesi; bir düşman radyo emisyon kaynağını tespit etmek ve hedef almak için tasarlanmış füze

^[11]

GBU: Guided Bomb Unit = Güdümlü Bomba Ünitesi

^[12]

CBU: Cluster Bomb Unit = Demet Bombası Ünitesi

^[13]

ECM: Electronic Countermeasure = Elektronik Karşı Önlem

^[14]

SURE: Sensor Update and Refurbishment Effort = Sensör Güncelleme ve Yenileme Çalışması

^[15]

USAF: United States Air Force = Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri

^[16]

SSCB: Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği

^[17]

HUD: Head-Up Display = Baş Üstü Ekranı; uçaklar, arabalar ve diğerleri için bir görsel ekran teknolojisi

^[18]

AUP: Avionic Upgrade Program = Aviyonik Yükseltme Programı

^[19]

IFF: Identification Friend or Foe = Dost veya Düşman Tanımlama

^[20]

AFDS: Autopilot Flight Director System = Otopilot Uçuş Yönlendirme Sistemi

^[21]

MFD: Multifunction Display = Çok İşlevli Ekran; çeşitli bilgilerin sunulduğu interaktif sistem

^[22]

HOTAS: Hands On Throttle-And-Stick = Eller Gaz ve Lövye Üstünde

^[23]

UHF: Ultra High Frequency = Ultra Yüksek Frekans

^[24]

LGB: Laser-Guided Bomb = Lazer Güdümlü Bomba

^[25]

ASM: Anti-Ship Missile = Gemisavar füzesi

^[26]

ELINT: Electronic Signals Intelligence = Elektronik Muhabere İstihbaratı

^[27]

SEAD: Suppression of Enemy Air Defenses = Düşman Hava Savunmasını Bastırma

^[28]

IRST: Infrared Search and Track = Kızılötesi Arama ve Takip Sistemi

^[29]

USN: United States Navy = Birleşik Devletler Donanması

^[30]

RAF: Royal Air Force = Kraliyet Hava Kuvvetleri

^[31]

RN: Royal Navy = Kraliyet Donanması

^[32]

V/STOL: Vertical and/or Short Take-Off and Landing = Dikey ve/veya Kısa Kalkış ve İniş

^[33]

SEPECAT: Société Européenne de Production de l’avion Ecole de Combat et d’Appui Tactique = Muharebe ve Taktik Destek Okul Uçakları Avrupa Üretim Şirketi

^[34]

BuNo: Bureau of Aeronautics Number = Havacılık Dairesi Numarası

^[35]

MSN: Manufacturer Serial Number = Üretici Seri Numarası

^[36]

VF: Fixed Wing Fighter Squadron = Sabit Kanatlı Avcı Filosu

^[37]

NAS: Naval Air Station = Donanma Hava Üssü

^[38]

CVA: Carrier Vessel Attack / Attack Aircraft Carrier = Saldırı Uçak Gemisi

^[39]

USS: United States Ship = Birleşik Devletler Gemisi

^[40]

VMFAT: Marine Fighter Attack Training Squadron = Deniz Piyadeleri Avcı Taarruz Eğitim Filosu

^[41]

NMC: Naval Missile Centre = Donanma Füze Merkezi

^[42]

VMFP: Marine Tactical Reconnaissance Squadron = Deniz Piyadeleri Taktik Keşif Filosu

^[43]

MCAS: Marine Corps Air Station / Deniz Piyadeleri Hava Üssü

^[43]

TFS: Tactical Fighter Squadron / Taktik Avcı Filosu

^[44]

TFW: Tactical Fighter Wing / Taktik Avcı Kanadı

KULLANAN ÜLKELER

ÜLKE/KUVVET

MODEL

HİZMETE GİRİŞ/ÇIKIŞ

AÇIKLAMALAR

Almanya
Alman Hava Kuvvetleri
Luftwaffe

F-4E (10)
RF-4E (88)
F-4F (175)

16 Ocak 1971
−
29 Haziran 2013

Amerika Birleşik Devletleri
Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri
United States Air Forces − USAF
Birleşik Devletler Deniz Kuvvetleri
United States Navy − USN
Birleşik Devletler Deniz Piyadeleri
United States Marine Corps − USMC

Bütün modeller

30 Aralık 1960
−
1996

2016 yılında hedef dronları dahil bütün uçaklar hizmet dışı kaldı

Avustralya
Avustralya Kraliyet Hava Kuvvetleri
Royal Australian Air Force − RAAF

F-4E (45)

Eylül 1970
−
1973

Birleşik Krallık
Kraliyet Hava Kuvvetleri
Royal Air Force − RAF
Kraliyet Donanması Hava Filosu
Royal Navy Fleet Air Arm − FAA

F-4K (52)
F-4M (118)
F-4J (15)

27 Haziran 1966
−
1 Ekim 1992

Güney Kore
Kore Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri
Daehanminguk Gong-gun − ROKAF

RF-4C (27)
F-4D (92)
F-4E (103)

1969
−
7 Haziran 2024

19 adet F-4E faal

İran
İran İmparatorluk Hava Kuvvetleri
Nirouye Havai Shahanshahiye Iran − IIAF

F-4D (32)
F-4E (177)
RF-4E (16)

8 Eylül 1968
−
7 Haziran 2024

63 adet uçak faal

İspanya
İspanya Hava Kuvvetleri
Ejército del Aire − SAF

F-4C (40)
RF-4C (18)

Ekim 1971
−
2002

İsrail
İsrail Hava Kuvvetleri
Zroa HaAvir VeHahalal − IAF

F-4E (210)
RF-4E (12)

5 Eylül 1969
−
2004

Japonya
Japonya Öz Savunma Hava Kuvvetleri
Kōkū Jieitai − JASDF

F-4EJ (140)
RF-4E (14)

Mart 1971
−
17 Mart 2021

Mısır
Mısır Hava Kuvvetleri
Al Quwwat al Jawwiya il Misriya − EAF

F-4E (45)

Eylül 1977
−
2018

Türkiye
Türk Hava Kuvvetleri

F-4E (237)
RF-4E

Haziran 1974

29 adet uçak faal

Yunanistan
Yunan Hava Kuvvetleri
Polemikí Aeroporía − PA

F-4E (121)
RF-4E

1974
−
5 Mayıs 2017

34 adet F-4E faal