Revell Logo

Apollo 11: Lunar Module “LM-5 Eagle„ ~ Mare Tranquillitatis (Sükûnet Denizi) ~ 20 Temmuz 1969 (20:18:04 UTC)

Apollo: Lunar Module Eagle

MARKA

Revell

KATALOG №

04828

ÖLÇEK

1:48

ÜRETİM YERİ & TARİHİ

Polonya ~ Temmuz 2009

KALIP TARİHİ

1982 (Revell)

PARÇA SAYISI

67

ZORLUK

3

ÇIKARTMA SETİ

Grumman Aircraft Lunar Module; National Aeronautics and Space Administration (NASA)
Apollo 11; Temmuz 1969 - Tranquillity Base

BOYUTLAR [G x Y x D]

197 x 147 x 197 mm

"Houston, burası Sükûnet Üssü. Kartal indi." Bu kelimelerle Dünya, insanoğlunun sonunda Ay'a ulaştığını duydu. Apollo 11 Ay Modülü "Kartal" 20 Temmuz 1969'da, yerden kalkışın üzerinden beş gün sonra Ay'a inmiş ve burası Dünya dışındaki ilk yerleşim yeri olmuştur. Beş buçuk saat sonra Neil Armstrong merdivenden inerek Ay'da yürüyen ilk insan oldu. İki buçuk saat boyunca astronotlar Armstrong ve Aldrin yaşam destek sistemleri ile Ay yüzeyinde kaldı. Ay'dan yüzey örnekleri topladılar, bilimsel araçlar yerleştirdiler ve yerçekiminin altıda birindeki hareket deneyimlerini rapor ettiler. Görevlerini tamamladıktan sonra, astronotlar ay modülünün kalkış kademesini ateşleyerek Ay yörüngesine geri döndüler ve yeryüzüne dönüş için Apollo kapsülüyle buluştular.

Eagle, Ay Modülü'nün 1/48 ölçekli plastik maketidir. Kit, 67 adet gri plastik parçadan oluşmaktadır. Apollo Ay Modülü 'Eagle' maketi, iniş kademesi ve kalkış/dönüş kademesinden (üst kademe) meydana gelmektedir. İçinde astronot bulunan kalkış kademesi ilave ayrıntılar ile zenginleştirilmiştir. İniş kademesi altın renginde folyo ile kaplanmıştır. Elde yeniden yapılan iniş merdiveni ile bayrak direği maketin gerçekçiliğini arttırmaktadır. Maket kabartma Ay zemini üzerinde tarihi günü başarılı bir şekilde canlandırmaktadır. Ayrıca, temsili 'Abort Stage' kontrolü ile kumanda edilecek şekilde kalkış kademesi ışıklandırılmış, tüm ekipman Ay'ın Osiris bölgesine ait topoğrafik haritasından yapılan zemin üzerine monte edilmiştir.


LUNAR MODULE EAGLE

AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ

Flag of the United States

TARİHÇE

AD

Eagle

SERİ NUMARASI

LM-5

ÜRETİCİ

Grumman Aircraft Engineering Corporation
Bethpage, New York, Birleşik Devletler (1929-1994)

TASARIMCI

Thomas Joseph Kelly (14 Haziran 1929-23 Mart 2002)

KULLANICI

Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)

GÖREV

İnsanlı ay iniş ve kalkış modülü

UÇUŞ

Apollo 11 (Columbia)

UÇUŞ MÜRETTEBATI

Neil Alden Armstrong (Komutan)
Michael Collins (Komuta Modülü Pilotu)
Edwin Eugene 'Buzz' Aldrin Jr. (Ay Modülü Pilotu)

FIRLATMA TARİHİ

16 Temmuz 1969, 13:32:00 UTC[1]
John F. Kennedy Space Center LC[2]-39A, Florida, ABD

AY’A İNİŞ TARİHİ

20 Temmuz 1969, 20:18:04 UTC (Mare Tranquillitatis)

AY’DAN AYRILIŞ TARİHİ

21 Temmuz 1969, 17:54 UTC

DÜNYA'YA DÖNÜŞ TARİHİ

24 Temmuz 1969, 16:50:35 UTC (Büyük Okyanus kuzeyi)

GÖREV SÜRESİ

8 gün, 3 saat, 18 dakika, 35 saniye

AY ÖRNEĞİ MİKTARI

21.55 kg (47.51 lb)

AKIBET

İniş Kademesi Ay yüzeyinde kaldı
Kalkış Kademesi Ay yörüngesinde terk edildi ve Ay’a düştü

TEKNİK ÖZELLİKLER

MÜRETTEBAT

2 (komutan + ay modülü pilotu)

TASARIM ÖMRÜ

75 saat (3 günden fazla [genişletilmiş])

KÜTLE

KALKIŞ KADEMESİ

4861 kg (10,717 lb)

İNİŞ KADEMESİ

10,334 kg (22,783 lb) ~ yakıt dahil olmak üzere

TOPLAM

15,195 kg (33,500 lb)

GENİŞLİK

KALKIŞ KADEMESİ

4.29 m (14 ft 1 in.)

İNİŞ KADEMESİ

9.45 m (31 ft) ~ iniş donanımı açık

TOPLAM

9.45 m (31 ft)

YÜKSEKLİK

KALKIŞ KADEMESİ

3.81 m (12 ft 5.84 in.)

İNİŞ KADEMESİ

3.23 m (10 ft 7.16 in.)

TOPLAM

7.04 m (23 ft 1 in.)

DERİNLİK

KALKIŞ KADEMESİ

4.04m (13 ft 3 in.)

İNİŞ KADEMESİ

4.22 m (13 ft 10 in.) ~ iniş donanımı kapalı

TOPLAM

4.22 m (13 ft 10 in.)

BATARYALAR

KALKIŞ KADEMESİ

2 x 28–32 volt, 296 amper-saat, gümüş-çinko batarya
her biri 57 kg (125 lb) ağırlığında

İNİŞ KADEMESİ

4 x 28–32 volt, 415 amper-saat, gümüş-çinko batarya
her biri 61 kg (135 lb) ağırlığında

ROKET
MOTORLARI

KALKIŞ KADEMESİ

1 x Bell Aerospace LMAE[3] & Rocketdyne LMAE iticiler
Aerozine 50/N2O4[4] ~ 15,569 N (3500 lbf)

İNİŞ KADEMESİ

1 x TRW Inc. Lunar Module Descent Engine (LMDE)
Aerozine 50/N2O4 ~ 45,038 N (10,125 lbf)

LM RCS[5]

16 x itici roket motoru (dörtlü paketler halinde)
UDMH[6]/N2O4 ~ 445 N (100 lbf)

Δv[7]

KALKIŞ KADEMESİ

2219 m/s (7280 fps)

İNİŞ KADEMESİ

2469 m/s (8100 fps)

İTME GÜCÜ/AĞIRLIK ORANI

2.124 (Ay yerçekiminde; kalkışta)

KABİN HACMİ

6.7 m3 (235 cu ft)

ATMOSFER

% 100 oksijen ~ 33 kPa (4.8 psi) atmosfer basıncında

APOLUNE[8]

161 km (100 mil)

PERILUNE[9]

Yüzey

KULLANIM YERİ

Ay görevi (Kameri [Lunar])

ÜRETİM

DURUM

Hizmet dışı

ÜRETİM ADEDİ

15

UZAYA GÖNDERİLEN

10

İŞLEVSEL

10

BAŞARISIZ OLAN

0

KAYBEDİLEN

0

İLK FIRLATMA TARİHİ

22 Ocak 1968 (Apollo 5 ~ LM-1 [Dünya atmosferi girdi])

SON FIRLATMA TARİHİ

7 Aralık 1972 (Apollo 17 ~ LM-12)
Descent Stage (DS)[10] Ay yüzeyinde kaldı
AS[11] kasıtlı olarak Ay’a çarptırıldı; 14 Aralık 1972

KULLANAN ÜLKELER

Amerika Birleşik Devletleri

Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) ~ [1968-15 Aralık 1972]

ÜRETİLEN AY MODÜLLERİ

S/N

ADI

KULLANIM

FIRLATMA

MEVCUT KONUM

LM-1

 

Apollo 5

22 Ocak 1968

Dünya atmosferine girdi

LM-2

 

 

 

Ulusal Havacılık ve Uzay Müzesi, Washington, District of Columbia, ABD

LM-3

Spider

Apollo 9
(Gumdrop)

3 Mart 1969

İniş ve kalkış kademeleri ayrı ayrı Dünya atmosferine girdi

LM-4

Snoopy

Apollo 10
(Charlie Brown)

18 Mayıs 1969

İniş kademesi Ay'a çarptı; kalkış kademesi Güneş yörüngesinde; Snoopy, hayatta kalan tek uçan Ay Modülü kalkış kademesidir

LM-5

Eagle

Apollo 11
(Columbia)

16 Temmuz 1969

İniş kademesi Ay yüzeyinde Sükûnet Denizi'nde (Sea of Tranquility); kalkış kademesi Ay yörüngesine terk edildi (yörüngesinden çıktı, Ay'a çarpma konumu bilinmiyor)

LM-6

Intrepid

Apollo 12
(Yankee Clipper)

14 Kasım 1969

İniş kademesi Ay yüzeyinde Fırtınalar Okyanusu'nda (Ocean of Storms); kalkış kademesi kasıtlı olarak Ay’a çarptırıldı

LM-7

Aquarius

Apollo 13
(Odyssey)

11 Nisan 1970

Dünya atmosferine girdi

LM-8

Antares

Apollo 14
(Kitty Hawk)

31 Ocak 1971

İniş kademesi Ay yüzeyinde Frau Mauro bölgesinde; kalkış kademesi kasıtlı olarak Ay’a çarptırıldı

LM-9

 

 

 

Kennedy Uzay Merkezi (Apollo/Saturn V Center)

LM-10

Falcon

Apollo 15
(Endeavour)

26 Temmuz 1971

İniş kademesi Ay yüzeyinde Hadley-Appenine bölgesinde; kalkış kademesi kasıtlı olarak Ay’a çarptırıldı

LM-11

Orion

Apollo 16
(Casper)

16 Nisan 1972

İniş kademesi Ay yüzeyinde Descartes Yaylaları'nda (Descartes Highlands); kalkış kademesi Ay yörüngesine terk edildi, sonunda Ay'a çarptı

LM-12

Challenger

Apollo 17
(America)

7 Aralık 1972

İniş kademesi Ay yüzeyinde Taurus-Littrow bölgesinde; kalkış kademesi kasıtlı olarak Ay’a çarptırıldı

LM-13

 

 

 

Cradle of Aviation Museum, Long Island, New York; Grumman tarafından kısmen tamamlanmış olup sonradan restore edilmiştir; ayrıca 1998 yılında Dünya'dan Ay'a televizyon dizisinde kullanılmıştır

LM-14

 

 

 

Tamamlanmadı

LM-15

 

 

 

Hurdaya ayrıldı

APOLLO PROGRAMI

Apollo programı, 1960 ve 1970’lerde, ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi’nce (NASA) yürütülen karma düzenli bir taşıtla Ay’a iniş projesine verilen ad.

Program 1961’de kamuoyuna duyuruldu, ama Ay’a iniş ve dönüş için düşünülen almaşık teknikler arasından hangisinin seçileceği konusundaki karar hayli uzun incelemelerden sonra oluşturulabildi. Sonunda Ay yörüngesinde buluşma yöntemi seçildi. Bu yöntem, 50 tonluk bir uzay aracının, güçlü bir fırlatıcı araç (“Satürn V”) yardımıyla Ay çevresinde bir yörüngeye yerleştirilmesine dayanıyordu. Bu projede, uzay gemisi üç unsurdan meydana gelir: üç kişilik bir kapsül, kapsülün Ay dolaylarına kadar yaklaşan gidiş-dönüş seyahatinde fırlatılmasını ve manevralarını sağlayan bir füze ve uzay gemisi ile Ay toprağı arasında ilişki kurulmasına yarayan, öz itme güçlü bir modül. Bunların hepsi bir «Satürn-V» aygıtı ile atılarak Ay etrafında uydu haline sokulacaktır: o zaman, üç astronottan ikisi modüle geçerek gemiden ayrılacak ve geri itmeli bir frenleme sistemiyle Ay yüzeyine inecek, görevleri bitince de, bekleme yörüngesinde kalan uzay gemisine döneceklerdir. Burada modül terk edilecek ve üç adam Dünya’ya dönecektir. Birçok fırlatma aracı (özellikle büyük roketler) ve bunlarla birlikte kullanılacak bir uzay aracı yapıldı. “Apollo” adı verilen bu uzay aracı, Ay’a yaklaşıldığında yavaşlamasını ve Ay çevresinde bir yörüngeye oturmasını sağlayacak güçte küçük roketlerle donatılmıştı. Bu roketler Ay modülü adı verilen bölümün uzay aracından ayrılmasını da sağlayacaktı. Ay modülü de, Ay’a inmeyi ve sonra Ay yörüngesindeki “Apollo” aracına dönmeyi sağlayacak roketlere sahipti. Apollo projesi, «Gemini» programlarından sonra gerçekleştirilmiştir. «Gemini» programları karma düzenli bir araç meydana getirmek üzere iki veya daha fazla uzay gemisi bölümünün kendi aralarında birleşmesini sağlar. Söz konusu «uzayda buluşma» projesi birçok defa başarıyla gerçekleştirildi.

İlk insanlı “Apollo” uçuşu, 27 Ocak 1967’de Cape Kennedy’de meydana gelen trajik bir kaza yüzünden ertelendi. Bir fırlatma denemesi sırasında uzay aracında çıkan yangında iyi yetişmiş üç Amerikan astronotun (R. B. Chaffee, Virgil I. Grissom ve Edward H. White) yaşamlarını yitirmesine sebep oluncaya kadar program gayet yolunda gidiyordu ve çok ümit verici idi. Kaza, projenin gerçekleşmesini geciktirdi. Füze yeryüzündeyken meydana gelen bu kazanın sebebi kapsülün saf oksijenle beslenmesidir. Çünkü saf oksijen, yangının bir anda yayılmasına son derecede elverişlidir. Yer yörüngesinde yapılan birkaç insansız uçuştan sonra, 11 Ekim 1968’de “Apollo-7” üç kişilik mürettebatıyla Yer çevresinde 163 kez dolandı.

İnsanlı Ay yolculuğunun ilk büyük aşaması Apollo-8 ile oldu. 21 Aralık 1968’de Cape Kennedy’den Satürn-V füzesiyle Apollo-8 uzaya fırlatıldı. Önce 28,000 km/saat olan hız daha sonra 40,000 km/saate yükseldi. Astronotlar (Frank Borman, James Lovell ve William Anders) uzay aracını, Yer çevresindeki yörüngesinden çıkararak Güneş’in çekim alanına kaptırmadan Ay etrafında dairesel bir yörüngeye oturttular. Yörüngenin Ay’dan ortalama uzaklığı 112 km idi. “Apollo-8”, bu yörüngede dolandıktan sonra bir sorun çıkmadan Yer’e döndü. Uzay aracı 38,428 km/saat hızla atmosfere girdi, atmosferde yerçekimi dolayısıyla hızı 40,000 km/saati buldu. 20 km.lik bir eğri yolla 27 Aralıkta Büyük okyanusa indi. Apollo-8 için yapılan bütün hesaplar doğru çıkmıştı: atmosferdeki sürtünmeden ötürü aracı sıcaktan koruyan zarf 2000°C’ye çıktı ve zarfın 5 cm (2 inç) kalınlığındaki kısmı Büyük okyanusa inildiğinde tutuştu. Yere 7005 m yükseklikte koni biçiminde iki paraşüt açılmış ve âletin düşüşünü düzenlemişti.

Cape Kennedy üssünden 3 Mart 1969’da Satürn-V füzesiyle fırlatılan “Apollo-9”un Yer yörüngesindeki uzun süreli uçuşu sırasında astronotlar (McDavitt, Russel L. Schweickart ve Scott) Ay’a inmek için kullanılacak ay modülünü denediler. Apollo’nun ana gövdesiyle ay modülü arasındaki bir tünelden ay modülüne geçildi, böylece ilk defa araç dışına çıkmadan bir araçtan diğerine aktarma yapılabildi. Ayrıca ay modülü terk edilip uzayda yürüme denemesi de gerçekleştirildi. Apollo-9 kapsülü ile kenetli bulunan Ay modülü birbirinden ayrıldı, daha sonra iki araç burun buruna gelerek birbirine kenetlendi. Apollo-9 ödevini başararak 13 Mart 1969’da Atlantik’te Türk adaları yakınında denize indi.
Apollo-10, 18 Mayıs 1969’da Cape Kennedy üssünden Satürn-V füzesiyle fırlatıldı, Statford, Cernan ve Young’dan ibaret üç astronotla dünya etrafında iki dolanım yaptı, sonra motorlarını ateşleyerek 40,000 kilometre/saatlik hızla Ay’a yöneldi. Apollo-10’un kapsülü Satürn-III füzesinin üçüncü katından ayırtıldı, kapsül tekrar füzeyle birleşti ve Ay modülüne kenetlendi. Apollo-10, Ay’dan 111 km uzaklıktaki ikinci yörüngesine girdi, ay modülü Örümcek, Cernan ve Young ile füzeden ayrıldı ve Ay modülü Ay yüzeyinden 15 km yüksekliğe kadar alçaldı. Bu arada Apollo-10 ile Örümcek arasında çeşitli manevralar ve radar denemeleri yapıldı. Örümcek uzayda bırakıldı, 26 Mayıs 1969’da Büyük okyanusa iniIdi.

Adım adım geliştirilen bu yöntem, Apollo-11 ile son aşamasına ulaştı. 16 Temmuz 1969’da Cape Kennedy uzay üssünden Satürn-V roketiyle uzaya fırlatılan Apollo-11, 11 dakika 50 saniye sonra dünya yörüngesine girdi. Ay ile Dünya arasındaki 240,000 millik (386,243 km) yolculuğunu tamamlayarak hedefine ulaşan Apollo-11’i Ay yörüngesine sokacak ana roket 19 Temmuz günü ateşlendi. 20 Temmuz sabahı erken saatlerde Aldrin ve Armstrong, Eagle (Kartal) adı verilen Ay modülüne geçtiler. Ay modülü, bir süre sonra, içinde Yarbay Collins’in bulunduğu kumanda modülünden ayrıldı. Kartal, 20 Temmuz 1969’da İngiliz yaz saati ayarıyla sabaha karşı saat 03:56’da (21 Temmuz) Ay’a indi. “Apollo-11”in Ay’a inişiyle Astronot Neil Alden Armstrong Ay’ın yüzeyine ayak basan ilk insan oldu.

İkinci defa Ay’a insan indirilmesiyle sonuçlanan Apollo-12 yolculuğu 14 Kasım 1969’da başladı. Deniz binbaşısı Charles Conrad ve deniz binbaşısı Alan Bean ile kumanda modülü komutanı Binbaşı Richard Gordon’u taşıyan Apollo-12 uzay aracı, 17 Kasımda Ay çekimi bölgesine girdi. lntrepid (Korkusuz) adlı Ay modülü, 19 Kasım 1969 günü, Ay’ın Fırtınalar okyanusu bölgesine mükemmel bir iniş yaptı.

Nisan 1970’te fırlatılan “Apollo-13”, oksijen depolarından birinde bir patlama meydana gelmesine karşın Yer’e dönmeyi başardı. Sonraki “Apollo” yolculuklarında Ay yüzeyinde kapsamlı incelemeler yapıldı, çok sayıda taş örneği toplandı; Ay yüzeyine, Güneş rüzgârı deneyi ve Ay yüzeyinin sismografik ölçümleri gibi bilimsel araştırmalarda kullanılan pek çok aygıt yerleştirildi. Programın son aşaması olan “Apollo-17”nin uçuşu Aralık 1972’de gerçekleştirildi.

KARTAL KONDU

"Houston, burası Sükûnet Üssü. Kartal kondu.", bu sözler ile Dünya insanoğlunun sonunda Ay’a ulaştığını öğrendi. Kod ismi Eagle (Kartal) olan Apollo-11 Ay Modülü, insanoğlunun Ay’daki ilk yuvası oldu.

Ay Modülü uzay araçları arasında eşsizdir. Sadece uzayda kullanılmak üzere yapılmış ilk insanlı araçtır. Atmosferik şartlarda hareket etmediğinden aerodinamik değil açısal ve hantal bir görünümü bulunmaktadır. Fırlatılışta Ay Modülü, Komuta ve Hizmet Modülleri'nin hemen altındaki adaptör kaporta tarafından korunmaktadır. Ay’a “Gidiş-Dönüş” görevi başladığında, Komuta- Hizmet Modülü ayrılır ve kendi etrafında Ay Modülü’ne doğru dönerken adaptör kaporta bırakılır. Komuta- Hizmet Modülü daha sonra Ay Modülü’ne kenetlenir ve iki araç Ay’a doğru olan yolculuklarına başlar.

Eagle, yerden heyecan verici fırlatılışından 102 saat 40 dakika sonra 20 Temmuz 1969 günü öğleden sonra Mare Tranquillitatis (Sükûnet Denizi) bölgesine indi. Tranquillity Üssü’nde astronotların ilk görevi yörüngedeki komuta gemisi Columbia’ya dönüş hazırlıklarını yapmaktı. İnişten beş buçuk saat sonra Tranquillity Üssü faaliyete başladı.

AY YÜZEYİNDE İLK İNSAN

Astronotlar, Neil Armstrong ve Ed Aldrin, yaşam destekli uzay elbiselerinin içinde modülü basınçtan arındırarak kapağı açtılar. Aldrin’in yardımı ile Armstrong ihtiyatla kapıyı geçti ve uzay aracının borda iskelesine çıktı. Bir anda merdivenden inip Eagle’ın iniş donanımı podu üzerinde durdu. Kuzey Amerika Yaz Saati (CDT) ile öğleden sonra 09:56’da Astronot Armstrong fincan tabağı şeklindeki iniş podundan adımını atarak Ay yüzeyine basan ilk insan oldu. Armstrong, telsizinden "Bu {bir} insan için küçük bir adım fakat insanlık için büyük bir sıçrama" (That's one small step for {a} man, one giant leap for mankind) şeklindeki tarihi cümleyi söyledi.

On beş dakika sonra 'Buzz' Aldrin merdivenden aşağı inerek Ay yüzeyindeki arkadaşına katıldı. Bu arada, Columbia’da Michael Collins, Ay yörüngesinde dönüyordu. Armstrong daha sonra Ay Modülü’nün iniş donanımının 1 numaralı bacağındaki, üzerinde uçuş ekibi ile ABD Başkanı’nın ismi yazılı plakayı açtı ve sonrasında iki astronot birlikte Tranquillity Üssü’ne Amerikan bayrağını dikti.

YERÇEKİMİ SORUN DEĞİL

Ay yüzeyinde bulundukları süre içerisinde astronotlar, insanoğlunun Ay’ın ve Güneş Sistemi’nin kökenlerini öğrenmesine yardımcı olacak çok önemli görevler icra ettiler. İlk olarak, insanoğlunun Ay’ın yerçekimine göstereceği reaksiyon cevaplanması gereken önemli bir soruydu. Buzz Aldrin yüzey üzerinde bir kanguru gibi sıçrayarak farklı ilerleme yöntemleri test etti. Ama Ay yerçekimi (Dünya’nın altıda biri) hiç sorun çıkarmadı. Ayrıca, astronotların dikkatle kaydettikten sonra steril kaplara koyup Ay atmosferinde mühürledikleri kaya parçaları ve ay tozu bilim adamlarının büyük ilgisini çekiyordu.

İki saat on beş dakika boyunca Tranquillity Üssü icra edilen çeşitli bilimsel görevlerin aktivitesi ile harıl harıl çalıştı. Sonra Aldrin numune kutularının konveyör ile içeri taşınması için yeniden uzay aracına girdi. Armstrong da kapsüle döndükten sonra, kapak bir kez daha mühürlendi ve kabin basınçlandırıldı. Yorgun astronotlar dinlenmeye çekildi.

AY HAZİNELERİ GÜVENDE

21 Temmuz sabahı, Eagle kalkış ve yörüngedeki komuta gemisi ile buluşma için hazırlandı. Kalkış izni için Houston ile telsiz bağlantısı kuruldu ve Ay Modülü’nün üst kademesi ateşlenerek Komuta-Hizmet Modülü’ne doğru yola çıktı. İki uzay gemisi Ay üzerinde buluşarak mürettebatın zar zor hissettiği yumuşak bir temasla sorunsuz kenetlendi. Tranquillity Üssü’nün paha biçilmez ganimetleri iki uzay aracı arasındaki dar tünelden transfer edildi ve sonra astronotlar da Komuta-Hizmet Modülü’ne geçtiler. Dünyaya yeniden giriş için gerekli ısı yalıtımına sahip olmayan Ay Modülü, Ay yörüngesine terk edildi.

Üç gün sonra Komuta Kapsülü 40,225 km/sa. (25,000 mph) hızla Dünya atmosferine girdi, inişini yavaşlatan havanın sürtünmesinden dolayı kuyrukluyıldız gibi parlıyordu. 362 km/sa. (225 mph) hızına kadar yavaşladığında kurtarma paraşütleri açıldı ve Tranquillity Üssü’nün mürettebatı güvenle Pasifik Okyanusu’na indi.

[1] UTC: Coordinated Universal Time = Eş Güdümlü Evrensel Zaman
[2] LC: Launch Complex = Fırlatma Tesisi
[3] LMAE: Lunar Module Ascent Engine = Ay Modülü Kalkış Motoru
[4] N2O4: Dinitrogen tetroxide = Azot tetroksit
[5] LM RCS: Lunar Module Reaction Control System = Ay Modülü Tepki Kontrol Sistemi
[6] UDMH: Unsymmetrical Dimethylhydrazine = Asimetrik Dimetil Hidrazin
[7] Δv: Delta-v = Hız değişimi (metre/saniye)
[8] APOLUNE: Ay yörüngesindeki aydan en uzak nokta
[9] PERILUNE: Ay yörüngesindeki aya en yakın nokta; ayberi
[10] DS: Descent Stage = İniş Kademesi; alçalma evresi
[11] AS: Ascent Stage = Kalkış Kademesi; yükselme, dönüş evresi

NASA Insignia (sticker)Apollo Program Insignia (sticker)Apollo 11 Mission Emblem (sticker)

Apollo 5: Lunar Module LM-1
Lunar Module LM-1, Apollo 5 görevi için adaptör kaporta içine monte ediliyor; Ocak 1968.

Apollo Lunar Module (3 view)
Lunar Module (plan)

Apollo Lunar Module (Cutaway)
Lunar Module (kesit)
{Frank Munger; Flight International 6 Şubat 1969}

Apollo Lunar Module (Motor)
Space Technology Laboratories tarafından tasarlanan Ay'a iniş için Apollo Lunar Excursion Module (LM) Projesi'nde kullanılan İniş Motoru. Motor, 1966 yılına dayanan erken bir modeldir.

Apollo 1 Prime Crew
Apollo 1 Mürettebatı. Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) bu astronotları ilk insanlı Apollo Uzay Uçuşu'nun asil mürettebatı olarak seçti. Soldan sağa; Edward H. White II (komuta modülü pilotu), Virgil I. Grissom (görev komutanı) ve Roger B. Chaffee (ay modülü pilotu); 1 Nisan 1966. Astronotlar Grissom, White ve Chaffee, fırlatma tesisinde yapılan testler sırasında Apollo Komuta Modülü'nde 27 Ocak 1967'de çıkan yangında hayatlarını kaybetti.

Apollo Lunar Module (Ana Britannica)
3 Mart 1969'da fırlatılan "Apollo-9"un komuta ve hizmet modülünün Ay modülüne kenetlenmesinden sonra astronot David Scott komuta ve hizmet modülünün kapısını açıyor. Arka plandaki gökcismi Dünya'dır.

Apollo Lunar Module (Ana Britannica)
Apollo programı; (sağda) "Saturn V" fırlatma roketi ve "Apollo" uzay aracı, (üstte solda) uzay aracının komuta modülü, (altta solda) Ay modülü.

Apollo 11 Lunar Module LM-5 'Eagle' (İllüstrasyon)
Apollo 11 Lunar Module LM-5 'Eagle'
{İllüstrasyon: Danijel Frka}

Portrait of Apollo 11 Prime Crew
Apollo 11 Mürettebatı. NASA, bu üç astronotu Apollo 11 ay iniş misyonunun asil mürettebatı olarak seçti. Soldan sağa; Neil A. Armstrong (komutan), Michael Collins (komuta modülü pilotu) ve Edwin E. Aldrin Jr. (ay modülü pilotu); Mayıs 1969.

The Apollo 11 Lunar Module Eagle in lunar orbit.
Komuta ve Hizmet Modülü Columbia'dan fotoğraflanan "Eagle" Ay yörüngesinde, iniş hazırlığında. Modülün içinde Komutan Neil Armstrong ve Ay Modülü Pilotu Buzz Aldrin bulunmakta. İniş podlarının altındaki uzun çubuk benzeri çıkıntılar, yüzey algılama sondalarıdır. Ay yüzeyiyle temas ettiklerinde, sondalar iniş motorunu kapatmaları için mürettebata sinyal gönderir;
20 Temmuz 1969.

Apollo 11: Lunar Module LM-5 Eagle
Edwin 'Buzz' Aldrin, bilimsel deney ekipmanının bulunduğu bölmeden pasif sismometreyi çıkarıyor; 21 Temmuz 1969.

Apollo-11 Lunar Plaque
Apollo 11 astronotlarının tarihi olayı anımsatması için Ay'da geride bıraktıkları plaka. 19.4x22.9 cm boyutlarında ve 1.6 mm kalınlığında paslanmaz çelikten imal edilen bu plaka, Ay Modülü'nün iniş kademesindeki merdivenin bulunduğu ayak üzerine monte edilmiştir. Uçuş esnasında plakayı örten ve Ay yüzeyinde çıkartılan ince bir paslanmaz çelik levha ile kaplıdır; Temmuz 1969.

Apollo Lunar Module Inside View
Apollo Komuta Modülü 'Columbia' & Ay Modülü 'Eagle'

Apollo 11 Lunar Module LM-5 'Eagle' (Kit)
Apollo 11 Lunar Module LM-5 'Eagle'
(kit)


İÇERİK

Apollo Lunar Module 'Eagle' (04828)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (04828)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (decal)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (foil)

Altın renkli folyo

Apollo Lunar Module 'Eagle' (clear)

Islak çıkartmalar

Saydam asetat

◾ Temel boyama için dört adet akrilik boya (#09, #90, #94, #301), çift taraflı boya fırçası, 'Revell Contacta Professional Mini' yapıştırıcı.

◾ Resimli, çok dilli ayrıntılı sekiz sayfa A4 boyutunda yapım kılavuzu.

◾ İniş (descent stage) ve kalkış (ascent stage) kademelerinden oluşan Ay Modülü 'Kartal'.

◾ Astronot figürlü ayrıntılı kalkış kademesi.

◾ Dörtlü paketler halinde 16 adet kontrol roketi (Ay Modülü Tepki Kontrol Sistemi) ve antenler.

◾ İniş kademesi kaplaması için A5 boyutunda altın renkli folyo.

◾ Katlanabilir iniş donanımı.

◾ Uzay aracı dışına çıkış için borda iskelesi ve iniş merdiveni.

◾ İki adet astronot figürü.

◾ Ay yüzeyi şeklinde kabartma zemin.

◾ Ay Modülü için ABD bayrağı ile ıslak çıkartmalar ve saydam asetat.


GEREKLİ RENKLER

#

PAINT

RGB

REVELL

AIRFIX

AK
INTERACTIVE

AMMO

ANA[1]

FED-STD
595C
[2]

HUMBROL

MR.
COLOR

MR.
HOBBY

TESTORS

TESTORS
MODEL
MASTER

VALLEJO
MODEL
AIR

VALLEJO
MODEL
COLOR

SWATCH

1

Anthracite gray
matt

1A2129

9

 

11167

0008

 

37031

67

116

H301

1198

4888

71.057

70.855

Antrasit, mat

2

Gray
matt

698282

57

 

11208

0203

 

35237

87

13

H61

1721

4754

71.318

70.943

Gri, mat

3

Stone gray
matt

929487

75

M13

2061

0241

 

36496

64

31

H62

1138

4677

71.045

70.884

Taş grisi, mat

4

Silver
metallic

B0B6BA

90

 

11207

0194

 

17178

11

8

H8

1146

4678

71.063

 70.997

Gümüş, metalik

5

Steel
metallic

9DA2A7

91

 

11209

0191

 

 

56

 

 

1780

4679

71.065

70.864

Demir, metalik

6

Gold
metallic

D4AF37

94

G07

11211

0195

 

17043

16

217

H9

1144

 

71.066

70.878

Altın, metalik

7

White
silky-matt

F3F2EC

301

 

11003

0047

626

27875

34

107

H21

1768

4873

71.001

70.993

Beyaz, ipek-mat

[1]

ANA

:

Army-Navy Aeronautical Bulletin Paint Colors = Ordu-Donanma Havacılık Bülteni Boya Renkleri

[2]

FED-STD-595C

:

Federal Standard 595C Color System = Federal Standart 595C Renk Sistemi


YAPIM KILAVUZU

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Instruction Sheet)


Apollo Lunar Module 'Eagle' (Set)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Parts)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Lunar display)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (additional parts)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (additional parts)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (additional parts)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (abort stage)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Ascent Stage interior: back)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Ascent Stage interior: front)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Ascent Stage & Descent Stage)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Astronauts)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Ladder & Flag pole)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Lunar Lander details)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Lunar Lander details)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Lunar Lander details)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Lunar Lander details)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Abort stage control)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Abort stage control)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Astronaut Neil Armstrong)

Apollo Lunar Module 'Eagle' (Astronaut Neil Armstrong)

Lunar Topophotomap (Osiris 1/10,000)

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Apollo Lunar Module 'Eagle'

Cool Text "Apollo: Lunar Module Eagle"


Revell GmbH & Co.KG, Henschelstraße 20-30, D-32257 Bünde, GERMANY
Adore Oyuncak, Nazmi Akbacı Tic. Mrk., D Blk. No: 12, Maslak, İstanbul, TÜRKİYE; Tel: +90 212 286 07
Meydan Larousse, İstanbul, 1969; Cilt 1, Sayfa 597 (Apollo)
Ana Britannica, İstanbul, 2000; Cilt 2, Sayfa 249-250 (Apollo Programı)
Wikipedia, Apollo Lunar Module
Vikipedi, Ay modülü

Sayfa en son 21 Eylül 2023 Perşembe 01:10 tarihinde değiştirildi.

visitor counter